අයිසිස් ත්‍රස්ත ග්‍රහණයෙන් ජීවිතය ගළවා ගත් නාදියාගේ කතාව - A Yezidi Woman Who Escaped ISIS Slavery

අයි.එස්.අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදීන්ගේ ලිංගික වහළියක ලෙස දස වද විඳි කාන්තාවක ඔවුන්ගෙන් පළා විත් සිය ජීවිතය ගළවාගන්නට සමත් වූ පුවත ලෝකය පුරාම කතාබහට ලක්විය. ඇය හමුවූ ලෝක ප්‍රකට ටයිම් සඟරාවේ ලේඛිකාවක වන චාර්ලට් ඇල්ටර් ඇය පිළිබඳව ටයිම් සඟරාවෙන් මෙසේ පවසයි. 

විසි එක් හැවිරිදි නාදියා මුරාද් බාසී ටහා නිව්යෝර්ක් නුවර එක්සත් ජාතීන්ගේ ආරක්ෂ මණ්ඩලය ඉදිරියේ සාක්ෂි දෙමින් පවසා සිටියේ උතුරු ඉරාකයේ වෙසෙන තමා ද අයත්වන යෙසිදි ජනවර්ගය අයි.එස්.අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදීන්ගේ වද හිංසාවන්ට නිතර ලක්වන බවය. 230,000ක් පමණ ජනගහනයක් වෙසෙන යෙසිදි ජනවර්ගය අයි.එස්.අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදීන්ගේ ඉළක්කයක් බවට පත්වන්නට හේතු වූයේ ඔවුන් කිසිවකු ඉස්ලාම් ආගම අදහන්නේ නැති බැවින් ඔවුන් ‛කෆීර්’ හෙවත් ‛විශ්වාස නොකරන්නන්’ බවට පත්ව ඇති බැවිනි. අයි.එස්.අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදීන්ට අවශ්‍ය මෙම ජනවර්ගය සමුල ඝාතනය කිරීමය.  2014 වසරේදී  යෙසිදි කාන්තාවන් 5,200ක් අයි.එස්.අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදීන් විසින් පැහැරගෙන යනු ලැබිණි. එයින් 3,400ක් පමණ තවමත් ඔවුන්ගේ ග්‍රහණයේ පසුවන්නේ යැයි විශ්වාස කෙරේ. මෙම ජන වර්ගයට අයත් ප්‍රජා නායකයන් පවසන්නේ මෙසේ සිරගතව සිටින බහුතරයක් කාන්තාවන් වන අතර පිරිමින් සටන් කරන්නට යොදාගනු ලබන බවත් එය ප්‍රතික්ෂේප කරන්නන්ට මරණ දඬුවම ලැබෙන බවත්ය.  මේ ආකාරයට දහස් ගණනක් ඝාතනයට ලක්ව තිබේ. යෙසිදිවරුන් ලක්ෂ හතරකට වැඩි සංඛ්‍යාවකට සිය නිවෙස් අතහැර යන ලෙස අයි.එස්.අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදීන් විසින් බලකරනු ලැබ ඇත. 

ඉස්ලාම් දහමේ ඉගැන්වන පරිදි  වහළියන් ලෙස මුස්ලිම් නොවන කාන්තාවන් තබාගැනීම නිතරම පාහේ සිදුවන්නකි. අයි.එස්.අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදීන් විශ්වාස කරන්නේ එක් කාන්තවක මුස්ලිමුන් 10 දෙනෙක් අතින්  දූෂණය වූ විට ඇය ඉබේම මුස්ලිම් කාන්තාවක බවට පත්වන බවය. ඉස්ලාම් ආගමේ දැක්වෙන පරිදි එවැනි කාන්තාවන් මිලට ගැනීම, අළෙවිය සටන්කරුවන් අතර හුවමාරු කරගැනීම සිදු කළ හැකි වේ. 

නිව්යෝර්ක් නුවර සිටින නාදියා එක්සත් ජාතීන්ගේ ආරක්ෂක මණ්ඩලයෙන් ඉල්ලා සිටිනුයේ අයි.එස්.අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදීන්ගේ ග්‍රහණයට නතුව පවතින යෙසිදි ජන වර්ග ඔවුන්ගෙන් ගළවා ගන්නා ලෙසය. අයි.එස්.අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදීන්ගේ ග්‍රහණයෙන් මිදී පළා ආ කාන්තාවන්ට සරණ වීමේ සඳහා ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය තුළ පිහිටුවා ගත් ලාබ නොලන ආයතනයක් වන ‛යසාදා’ හි සහායෙන් ඇය සිය කතාව ලෝකය හමුවේ තබන්නීය. 

නාදියා සිය මව, සොහොයුරන් සහ සොයුරියන් සමඟ ජීවත් වූයේ උතුරු ඉරාකයට සමීප කොචා නගරයේය. ඒ 2014 පසුගිය ජූලි මාසයේය. ඇය සිසුවියක වූ අතර ඇයගේ ජනප්‍රියතම විෂයය වූයේ ඉතිහාසයය. ඇයට අවශ්‍ය කළේ ගුරුවරියක වීමටය. “මම ගත කළේ සාමකාමී ළමා කාලයක්. මම අයි.එස්.අයි.එස්. එක ගැනවත්, ඔවුන් කරන්න යන්නේ මොනවාද කියාවත් දැන සිටියේ නැහැ.” නාදියා පවසන්නීය. 

නමුත් වැඩි දිනක් යන්නට පෙර රූපවාහිනියෙන් ඇය අයි.එස්.අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදීන්ගේ තරම දුටුවාය. 2014  අගෝස්තු මාසයේ එක් දිනක ඇය සිය සොයුරිය සමඟ යමින් සිටියදී ඇය ඉදිරියේ යම් පිරිසක් සිටිනු ඇය දුටුවාය. ඔවුන් රූපවාහිනියෙන් තමා දුටු අයි.එස්.අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදීන්ගේ පෙනුමට සෑම අතින්ම සමාන බැව් ඇයට දැනුණි. ඔවුන් වැඩි කලක් නොගොස් තමා කරා පැමිණෙන බැව් ඇය මොහොතකට හෝ සිතුවේ නැත. 

2014 අගොස්තු 15 වැනිදා අයි.එස්.අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදීන් පැවසූයේ නගරයේ කෙළවරේ ඇති පාසලකට සියලු දෙනාටම යන ලෙසය. එය දිවා ආහාර වේලාව විය. පාසල කරා ගමන් කරන අතරේ අතර මග සෑම අතම අයි.එස්.අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදීන් සිටිනු ඇය දුටුවාය. ඇතැමුන් මුහුණ වසාගෙන සිටි අතර ඇතැමුන් එසේ සිටියේ නැත. ඔවුහු එකිනෙකට වෙනස් භාෂාවන් කතා කළහ. 

අයි.එස්.අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදීහු පැමිණ කාන්තාවන් හා පිරිමින්ව වෙන් කළහ. නාදියා සමග තවත් කන්තාවන් පිරිසක් එම ගොඩනැගිල්ලේ දෙවැනි මහළට රැගෙන යනු ලැබිණි. පසුව අයි.එස්.අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදීහු පැයක් ඇතුළත නාදියාගේ සොයුරන් ඇතුළුව පිරිමි 312 දෙනෙක් ඝාතනය කළහ. නාදියා මේ සියලල්  සිය දෑසින්ම දුටුවාය. ලිංගික වහළියන් ලෙස අළෙවි කරන්නට නොහැකි තරම් වයසක සිටි මහළු කාන්තාවන් ද ඔවුහු මෙසේ ඝාතනය කළහ. 

නාදියා වැනි තරුණියන් ඝාතනයට ලක් නොවූ අතර ඔවුන්ව මොසුල් නගරයට රැගෙන යනු ලැබිණි. ඔවුහු අයි.එස්.අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදීන්ගේ අතවරවලට ලක්වන්නට පෙර එහි දින තුනක් ගත කළහ. “අපව එහිදී  අයි.එස්.අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදීන්ට දුන්නා.” නාදියා පැවසූවාය. ඇය තමා කෙරෙහි ඇති අාකර්ෂණීය බව නැති කරගැනීම සඳහා කොණ්ඩය ද කපා දැමුවාය. එසේ කිරීමෙන් ඔවුන්ගෙන් ගැළවී යා හැකැයි ඇය සිතුවාය. තවත් අය සිය මුහුණට බැටරි ඇසිඩ් වත්කර ගත්හ. නමුත් මේ කිසිවක් සාර්ථක වූ බවක් පෙනුනේ නැත. 

පැහැර ගැනීමට ලක්වූ නාදියාගේ සොයුරිය එක් කාන්තාවක් සිය මැණික්කටුව අසළින් අත කපා ගන්නා ආකාරය දැක තිබුණු බව නාදියා පැවසූවාය. ඇතැම් කාන්තාවෝ පාළම්වලින් පැන සිය ජීවිතය නසා ගත්හ. ඔවුන් සිටි ගොඩනැගිලේ සෑම තැනම තිබුණේ ලේ පැල්ලම්ය. කාන්තාවන් දෙදෙනෙකු එතැනදීම සිය දිවි නසාගත් ගත්හ. 

නාදියා කිසි විටෙක සිය ජීවිතය නසාගන්නට සිතුවේ නැත. අයි.එස්.අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදීන් ඇයට එසේ කරනු ඇතැයි ඇය සිතුවාය. මොසුල්වලදී සෑම කාන්තාවක්ම උදෑසන ඇඟ සේදිය යුතු විය. පසුව ඔවුන්ව ෂාරියා අධිකරණයකට රැගෙන ගොස් ඡායාරූප ගත කරන බව නාදියා පැවසූවාය. පසුව ඔවුන්ගේ ඡායාරූප අධිකරණයේ බිත්තියේ ප්‍රදර්ශණය කරනු ලබන අතර එයට යටින් එම කාන්තාවන් අයත් හමුදා නිලධාරියාගේ දුරකන අංකය ද සඳහන් කරනු ලබයි. එවිට අයි.එස්.අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදීන්ට තමන් කැමැති කාන්තාව ඉල්ලා සිටින්නට හැකිය. 

මෙසේ කාලය ගත වෙද්දී නාදියාගේ වාරය ද පැමිණියේය. ඇය අනෙකුත් කාන්තාවන් සමග ඔවුන්ගේ කාමරයට වී බිම බලාගෙන සිටියාය. අයි.එස්.අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදියකු පැමිණියේය. 

“රෝසපාට හැට්ටය ඇඳල ඉන්න ගෑනි මට හොඳයි’ 

යනුවෙන් පැවසූ බව නාදියා පවසන්නීය. 

“මම ඔළුව උස්සලා බලන කොට දැක්කේ යෝධ හැඩි දැඩි පිරිමියෙක්. මම යටිගිරියෙන් කෑ ගැහුවා.” 

දිගු කොණ්ඩයක් සහ රැවුළක් තිබූ ඔහු හැඩි දැඩි යෝධයෙක් බැව් නාදියා මෙනෙහි කරන්නීය. ඇය සිය ඥාති සොයුරියන් සමඟ එකිනෙකාගේ දෑත් අල්ලාගෙන  සිටියාය. ඔහුගෙන් ඇය ගළවා ගන්නට ඔවහු හැකි සෑම උත්සාහයක්ම කළහ. 

“අප  එකිනෙකා අල්ලාගෙන සිට අතරේ  ඔවුන් අපට පොලුවලින් පහර දුන්නා. ඔහු මාව ඇදගෙන පහළ මාළයට ගියා. මේ විදිහට අරන් යන හැම දෙනාගේම නම් ඔවුන් එතැන ලියා ගන්නවා.” 

ඇය පවසයි. 

මේ යෝධ මිනිසා සමඟ පොර බදද්දී ඇය කුඩා සිරුරක් ඇති වෙනත් පුද්ගලයකු දුටුවාය. ඔහු ද අයි.එස්.අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදියකු වූ අතර ඔහු පැමිණ සිටියේ ද යෙසිදි කාන්තාවක් රැගෙන යාමටය. ඔහු සිරුරින් කුඩා අයකු වූ බැවින් ඔහු සමග යාමට කැමති වීම යම් සහනයක් වනු ඇතැයි නාදියාට සිතිණි. 

“මම එකපාරටම ඔහුගේ කකුල් දෙක ළඟ වැටිලා කිව්වා, “මාව මේ යෝධයාගෙන් බේරගෙන ඔබ ළඟට ගන්න. මම ඔබ කියන ඕනෑම දෙයක් කරන්නම්” කියලා. පස්සේ ඔහු මාව තෝරා ගත්තා.” 

නාදියා පවසයි. 

නාදියාගේ නව හිමිකරු උස් සිහින් සිරුරැත්තකු විය. විරූපී මුහුණක් තිබූ ඔහුගේ දත් මුවින් පිටතට පැමිණ තිබූ බැව් නාදිය පවසන්නීය. ඔහුගේ මුහුණේ පැවැතියේ සිනහවක් හෝ වේදනාවක්දැයි තමන් නොදැන සිටි බව ද ඇය පැවසූවාය. 

ඔහු නාදියාව ඔහුගේ පෞද්ගලික නවාතැනකට රැගෙන ගියේය. එය දොරවල් දෙකකින් යුක්ත කාමරයක් විය. ඔහු පිටතට යන සෑම අවස්ථාවකම එම දොරවල් දෙක අගුලු ලෑමට අමතක කළේ නැත. ඔහු දිනකට පස් වතාවක් යාඥා කළ බව නාදියා පවසන්නීය.  ඔහුට බිරිඳක් සහ සාරා නමින් දියණියක් ද සිටි මුත් නාදියා කිසි දිනෙක ඔවුන් හමු වී නැත. දිනක් ඔහු මොසුල් නගරයේ සිටි සිය දෙමාපියන් හමුවට ඇය රැගෙන ගියේය.  

“ඔවුන් එදා මට ලස්සනට ඇඳ පැළඳගෙන ඉන්න කියලා බල කළා. හේතුවක් නොදන්නවා වුණත් මම එහෙම කළා. ඒ අඳුරු රාත්‍රියේ ඔහු ගැහැනියකට කළ හැකි සියලු දෙයම මට සිදු කළා.” 

ඇය සක්ෂි දෙමින් පවසා සිටියාය. 

එයින් පසුව මේ මිනිසාගෙන් ඇයට විඳින්නට සිදුවූ දූෂණ වද හිංසා නිමක් නොමැති විය. ඇය මේ සියල්ල ඉවසා දරා සිටින්නට නොහැකි තැන එතැනින් පළා යාමට උත්සාහ කළත් එය සාර්ථක වූයේ නැත. 

“එදා රෑ ඔහු මට හොඳටම පහර දුන්නා. මා නිරුවත් කරලා ඒ කාමරයට තවත් අයි.එස්.අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදීන් හය දෙනෙක් අරන් ආවා. මට සිහිසුන්වන තුරුම ඔවුන් මගේ සිරුරින් තෘප්තිමත් වුණා.” 

නාදියා එසේ පවසන්නීය. 

ඔවුන් කළ අපරාධය පිළිබඳ අංශු මාත්‍රයක තරම් හෝ පසුතැවීමක් වනු තමන් නොදුටු බව නාදියා පවසයි. ඒ සිටින්නේ තමාගේ බිරිඳදැයි අයි.එස්.අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදීන්ගේ අසනු විට ඔවුන් පවසා තිබුණේ, 

“මේ මගේ ගෑනි නෙවෙයි. මේ මගේ ලිංගික වහළියයි” 

යනුවෙනි. ඔවුන් එසේ කියා සිය සතුට පළකරනු වස් අහසට වෙඩි තැබූහ. 

ඇයව අල්ලා ගත් එක් අයි.එස්.අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදියකුට සිය කාමරයේ දොර අගුළුලන්නට අමතක වූ අවස්ථාවක් බලා 2014 නොවැම්බර් මාසයේදි ඇය එතැනින් පළා යන්නට සමත් වූවාය. ඇයට සරණාගත කඳවුරක් කරා යාමට හැකියාව ලැබිණි. සරණාගතයන් ජර්මනියට රැගෙන යන වැඩසටහනකට ඇය තෝරා ගැනුණි. ඇය දැනට සිටිනුයේ ස්ටගාර්ට් නගරයේය. නමුත් එය ඇගේ නිවහන නොවේ. ඇගේ පවුලේ බොහෝ දෙනෙක් තවමත් අයි.එස්අයි.එස්. ත්‍රස්තවාදීන්ගේ වද කඳවුරුවල දුක් විඳින බැව් ඇය දනී. 

“මම සියලු දෙනා දාලා ආවා. මගේ පවුලේ හැමෝම තවම ඔවුන්ගේ කඳවුරේ ඇත්තේ.” 

ඇය පවසන්නීය. 

ඇගේ පැතුම කෙදිනකක හෝ සිය පවුලේ පිරිස සමග යළි එක්වන්නට වුවත් ඒ සිහිනය සැබෑ වේදැයි කිසිවකුට හෝ අනාවැකි පැවසිය නොහැකිය.