මෑතකදී, අභියාචනාධිකරණයේ සභාපති විනිසුරු සාලිය පීරිස් මහතා "රුබිකන් තරණය" යන සංකල්පය පිළිබඳව අදහස් දක්වමින්, එහි වැදගත්කම වත්මන් ශ්‍රී ලංකාවට අදාළ කළේය.
"අපි දැනටමත් රුබිකන් නදිය තරණය කරලා ඉවරයි. දැන් ඉස්සරහට යන්න විතරයි තියෙන්නෙ" යැයි ඔහු සඳහන් කළේය.
ඔහුගේ අර්ථකථනයට අනුව, මෙම තීරණාත්මක අවස්ථාවේදී ශ්‍රී ලංකාව මුහුණ දෙන අභියෝගවලට පිළියම් සෙවීම සඳහා අනාගතය දෙස බලා තීරණ ගැනීම අත්‍යවශ්‍ය වේ. "අතීතය" යනු පැරණි ක්‍රමවේද සහ පුරුදු බවත්, "අනාගතය" යනු නීතියේ ආධිපත්‍යය තහවුරු වන, දූෂණයෙන් තොර, අලුත් සමාජයක් බවත් ඔහු වැඩිදුරටත් පැහැදිලි කළේය. "වසර 75ක් පුරා කරපු වැරදි නැවත සිදු කළොත් එය ජාතියක් ලෙස අප කරන විශාලතම මෝඩකම" බව අවධාරණය කළ විනිසුරු පීරිස් මහතා, ආපසු හැරී බැලීම වෙනුවට ඉදිරියට යාමේ අවශ්‍යතාව පෙන්වා දුන්නේය.
විනිසුරු පීරිස් මහතා මේ සඳහා උපමාවක් ලෙස භාවිත කළේ, වසර 2000කට වැඩි ඉතිහාසයක් ඇති "රුබිකන් තරණය" යන ප්‍රබල ප්‍රකාශයයි.
ඓතිහාසික පසුබිම: ජුලියස් සීසර් සහ රුබිකන් නදිය
"රුබිකන් තරණය" යන යෙදුම හුදෙක් ගඟක් තරණය කිරීමක් නොව, ආපසු හැරවිය නොහැකි, තීරණාත්මක පියවරක් ගැනීම සහ ඉන්පසුව ඇතිවන ප්‍රතිවිපාකවලට නිර්භීතව මුහුණ දීමට සූදානම් වීම හැඳින්වීමට යොදාගන්නා බලගතු උපමාත්මක ප්‍රකාශයකි. මෙම ප්‍රකාශය පිටුපස ඇත්තේ වසර 2000කට වැඩි කාලයක් පැරණි ඓතිහාසික සිදුවීමකි.
ක්‍රි.පූ. 49 දී, රුබිකන් නදිය රෝම ජනරජයේ ඉතාලි භූමිය සහ ජුලියස් සීසර්ගේ පාලනය යටතේ පැවති සිසල්පයින් ගෝල් (Cisalpine Gaul) ප්‍රාන්තය අතර දේශ සීමාව ලෙස පැවතුණි. රෝම නීතියට අනුව, සෙනෙට් සභාවේ අවසරයකින් තොරව කිසිදු සේනාධිපතියෙකුට තම හමුදාව සමඟ මෙම නදිය තරණය කර ඉතාලියට ඇතුළු වීම සපුරා තහනම් විය. එය රාජ්‍ය ද්‍රෝහී ක්‍රියාවක් සහ යුද ප්‍රකාශ කිරීමක් ලෙස සැලකිණි.
එහෙත්, ජුලියස් සීසර් සහ ඔහුගේ ප්‍රබල ප්‍රතිවාදියා වූ පොම්පේ (Pompey) අතර බල අරගලය උත්සන්න වීමත් සමඟ, සෙනෙට් සභාව සීසර්ට ඔහුගේ හමුදාව විසුරුවා හැර රෝමයට පැමිණෙන ලෙස නියෝග කළේය. මෙය තමාට එරෙහි දේශපාලන උගුලක් බව වටහාගත් සීසර්, ක්‍රි.පූ. 49 ජනවාරි 10 වන දින, සිය XIII වන බල ඇණිය සමඟ රුබිකන් නදිය තරණය කළේය.
මෙම ක්‍රියාව ආපසු හැරවිය නොහැකි තීරණයක් විය. ගඟ තරණය කිරීමත් සමඟම, ඔහු රෝම ජනරජයට එරෙහිව සිවිල් යුද්ධයක් ආරම්භ කළේය. ජනප්‍රවාදයට අනුව, ගඟ තරණය කිරීමට පෙර සීසර් "Alea iacta est" ("දාදු කැටය දමා අවසන්") යැයි පැවසූ බව සඳහන් වේ. එයින් අදහස් වූයේ තීරණය ගෙන අවසන් බවත්, ඉරණම විසඳන තෙක් සටන් කළ යුතු බවත්ය.
උපමාත්මක අර්ථය සහ වත්මන් අදාළත්වය
මෙම ඓතිහාසික සිදුවීම නිසා "රුබිකන් තරණය" යන්නට පහත සඳහන් උපමාත්මක අරුත් ලැබී ඇත:
ආපසු හැරවිය නොහැකි තීරණයක් ගැනීම: යම්කිසි ක්‍රියාවක් හෝ තීරණයක් ගත් පසු, නැවත පෙර තිබූ තත්ත්වයට යා නොහැකි අවස්ථාවක් හැඳින්වීමට මෙම යෙදුම භාවිත කරයි.
අභියෝගාත්මක සහ අවදානම් සහිත පියවරක් තැබීම: බරපතල ප්‍රතිවිපාක ඇතිවිය හැකි, එඩිතර සහ තීරණාත්මක පියවරක් ගැනීම.
පැහැදිලි සීමාවක් ඉක්මවා යාම: යම් නීතියක්, සම්ප්‍රදායක් හෝ සීමාවක් දැනුවත්වම බිඳ දමා නව මාවතකට පිවිසීම.
මෙම අර්ථකථනයෙන් පැහැදිලි වන්නේ, "රුබිකන් තරණය" යන සංකල්පය, දේශපාලනික, ආර්ථිකමය හෝ පුද්ගලික ජීවිතයේ වේවා, ඕනෑම තීරණාත්මක මොහොතක අපට මුහුණ දීමට සිදුවන නොවැළැක්විය හැකි තත්ත්වයන් සහ ඒවාට සූදානම් වීමේ අවශ්‍යතාවය පිළිබඳව පුළුල් අවබෝධයක් ලබා දෙන බවයි. එය ආපසු හැරී බැලීම වෙනුවට ඉදිරියට යාමට අපට උනන්දු කරවයි.
