සාහිත්ය ලෝකයේ නොනිවෙන තරුවක් බඳු වූ මාර්ක් ට්වෙන් යනු ලෝකයා ඉදිරියේ සැමවිටම වැදගත් තත්ත්වයක් පවත්වාගත් අයෙකි. එහෙත් ඔහු සිය පෑනෙන් කළ අතිශය නිර්භීත මෙන්ම "නරකම" ලිවීම ලෙස සැලකෙන්නේ 1876 දී රහසින් ලියා නිම කළ "1601" නම් කෘතියයි. මෙහිදී ඔහු පෑන මෙහෙයවූයේ 16 වන සියවසේ එංගලන්තයේ පළමුවන එලිසබෙත් රැජිනගේ රාජ සභාව වෙතය. එකල විසූ ශ්රීමත් වෝල්ටර් රේලි, විලියම් ශේක්ස්පියර්, බෙන් ජොන්සන් සහ ෆ්රැන්සිස් බේකන් වැනි මහා පඬිවරුන් රැජින සමඟ ගිනි උදුනක් අසල වාඩි වී ඉතා අතිජාත සංවාදයක යෙදී සිටින අයුරු ට්වෙන් මවා පෙන්වයි. මෙම සංවාදය ගලා යන්නේ පැරණි ඉංග්රීසි භාෂාවේ ශාස්ත්රීය ලීලාවෙනි. එහෙත් එම උත්කර්ෂවත් වාතාවරණය තත්පරයකින් දෙදරා යන්නේ කිසිවෙකු විසින් මුදා හරින ලද අතිශය ප්රබල සහ "සුවඳවත්" ගුද වාතයක් (Fart) නිසාවෙනි.
මෙම අවාසනාවන්ත "ශබ්ද පූජාවෙන්" පසුව රැජිනගේ මුවින් පිටවන වදන් ට්වෙන් ඉදිරිපත් කරන්නේ ඉතා අපූරු උපහාසයකිනි. ඇය පවසන්නේ,
"දෙවියන් අපට පිහිට වේවා, මේ නම් මහා වසංගතයකි! මෙවැනි දරුණු දුගඳක් මින් පෙර කිසිදා මට දැනී නැත. එය මළ සිරුරකින් හෝ මලානික මෘගයෙකුගෙන් පිටවූවක් වැනිය!" යනුවෙනි.
රැජිනගේ මෙම තියුණු විවේචනයත් සමඟ සභාවේ සිටි පඬිවරුන් එකිනෙකා දෙස සැකයෙන් බැලීමට පටන් ගනී. මෙම සැබෑ මිනිස් ස්වභාවය පෙන්වීම සඳහා ට්වෙන් යොදාගත් භාෂාව කෙතරම් ප්රබලද යත්, ඔහු රැජිනගේ මුවට නංවන්නේ
"යමෙකු පවසන පරිදි මෙය හෙණ හඬක් මෙන් ඇසුණු අතර, දැන් එය මුළු සභාවම මරණයට පත් කරන තරම් විෂ සහිතය" වැනි වාක්යයන්ය.
එහිදී රැජිනගේ ප්රධාන සැකය යොමු වන්නේ සුප්රකට දේශගවේෂක ශ්රීමත් වෝල්ටර් රේලි වෙතය. ඇය ඔහුට කෙලින්ම චෝදනා කරමින් පවසන්නේ,
"රේලි, ඔබගේ උදරයේ මෙවැනි දරුණු අවි ආයුධ තිබේද? මෙවැනි පිපිරීමක් කළ හැක්කේ ඔබ වැනි නාවිකයෙකුට පමණි" යනුවෙනි.
එයට පිළිතුරු දෙන රේලි, ඉතා විනීත ලෙසත් එහෙත් උපහාසය මුසු කරමින් පවසන්නේ,
"මගේ දයාබර රැජිනියනි, මෙම මහා ව්යසනයේ නිර්මාණකරුවා මම නොවෙමි. මා එවැන්නක් කළේ නම්, එයින් මෙම මාලිගාවේ වහලය පවා ඉහළට විසි වනු ඇත" යනුවෙනි.
මෙම සංවාද පෙළ හරහා ට්වෙන් පෙන්වා දෙන්නේ එකල පැවති උසස් යැයි සම්මත සමාජයේ මිනිසුන් පවා මෙවැනි ලජ්ජා සහගත අවස්ථාවලදී කොතරම් අසරණ වනවාද යන්නයි.
විශේෂයෙන්ම විලියම් ශේක්ස්පියර් වැනි මහා කවීන් මෙම සිදුවීම දෙස බලන්නේ සාහිත්යමය කෝණයකිනි. ඔවුන් එම දුගඳ විග්රහ කරන්නේ යම්කිසි කාව්යමය ව්යසනයක් ලෙසය. ට්වෙන් මෙහිදී පෙන්වා දෙන්නේ ඉතිහාසයේ මහා පඬිවරුන් ලෙස සැලකෙන පුද්ගලයන් පවා තමන්ගේ ශරීරයේ ස්වාභාවික ක්රියාවලීන් හමුවේ සාමාන්ය මිනිසුන්ටත් වඩා පහත් මට්ටමකට වැටෙන ආකාරයයි. මෙම කෘතිය පුරාම දක්නට ලැබෙන්නේ අසභ්ය යැයි කෙනෙකුට හැඟිය හැකි වුවත්, ඇත්ත වශයෙන්ම එය සාහිත්යමය වශයෙන් කළ ඉහළම ගණයේ උපහාසයකි. මිනිසා විසින් සාදාගත් කෘත්රිම ගෞරවය, පිරිසිදු භාෂාව සහ ව්යාජ සදාචාරය නමැති සියලු ආවරණ එක් ගුද වාතයකින් සුනුවිසුනු වී යන ආකාරය ට්වෙන් ඉතා සාර්ථකව මවා පෙන්වා ඇත.
වසර ගණනාවක් යනතුරු තහනම් කර තිබූ මෙම කෘතිය පසුව ප්රකාශයට පත් වූ විට මාර්ක් ට්වෙන් පවසා සිටියේ, තමන් මෙය ලීවේ කිසිවෙකු අපහසුතාවයට පත් කිරීමට නොව, භාෂාවේ ඇති සීමාවන් බිඳ දැමීමට සහ මිනිස් ජීවිතයේ යථාර්ථය උපහාසයෙන් යුතුව පෙන්වා දීමට බවයි. ඔහු මෙම කතාවෙන් අසන මූලිකම ප්රශ්නය වන්නේ,
"රජවරුන් සහ රැජිනන් පවා මෙවැනි දේ කරන එකේ, සාමාන්ය අපට ඇති ප්රශ්නය කුමක්ද?" යන්නයි.
අවසාන වශයෙන්, ට්වෙන්ගේ මෙම "1601" කෘතිය යනු ඉතිහාසයේ ශ්රේෂ්ඨතම චරිත දෙස බලමින් නඟන ලද හඬ නඟන සිනහවක් වැනි නිර්මාණයකි.
No comments:
Post a Comment
මේ ලිපිය හොඳද? ප්රයෝජනවත්ද? වැඩක් නැත්ද? විකාරයක් වගේ පේනවද?
ඔබට ඒ ගැන සිතෙන ඕනම අදහසක් මෙහි සටහන් කරන්න.
ඒ ගැන දෙවරක් නොසිතන්න